Departament Gospodarki Morskiej MGMiŻŚ (DGM MGM) informuje, że obowiązku kwarantanny nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wykonywania czynności zawodowych przez:
- rybaków w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U. z 2019 r. poz. 2197) lub marynarzy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889 i 2197), zwanej dalej „ustawą o pracy na morzu”, w tym marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46 lub art. 108 ustawy o pracy na morzu, a także marynarzy po upływie okresu pracy na statku schodzących ze statku w polskim porcie celem bezzwłocznej repatriacji, o której mowa w art. 57 ustawy o pracy na morzu, poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- załogę statku w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim.
Podkreślić jednak należy, że przepis ten dotyczy „przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wykonywania czynności zawodowych” – a zatem przekraczania granicy podczas np. załadunku/rozładunku czy też pobytu na stoczni, gdy marynarz pozostaje członkiem załogi statku morskiego.
Marynarz, który po zakończeniu zatrudnienia zszedł ze statku np. w Hamburgu i udaje się busem do domu na terytorium RP nie przekracza granicy w ramach wykonywania czynności zawodowych, a jako pasażer busa – podlega zatem kwarantannie.
Szczegółowo uregulowano 3 przypadki:
Jak podaje Pan Paweł Krężel, Zastępca Dyrektora DGM MGM: „oczywiście nigdy w przepisach nie da się uwzględnić wszystkich przypadków, stąd zgodnie z § 2 ust. 10 rozporządzenia państwowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu, w których ma być obowiązkowa kwarantanna lub inny upoważniony przez Głównego Inspektora Sanitarnego państwowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach może zadecydować o skróceniu lub zwolnieniu z obowiązku jej odbycia. Wedle naszej wiedzy takie zgody są wydawane. Podkreślam jednak, iż SG nie podlega MGMiŻŚ, więc niniejszej wypowiedźi wiadomości nie można traktować jako oficjalnych wytycznych dot. stosowania przedmiotowego rozporządzenia. Decyzję podejmuje każdorazowo SG w oparciu o całokształt sprawy.”